Gdańsk: Stare Miasto

Gdańsk - Stare Miasto

Zapewne nie spodziewaliście się tak "egzotycznego" postu na Ana-chronii, prawda? A jednak. Nie tylko, jest to miasto w jakiś sposób mi bliskie, ale i znaczące dla historii. I to tej ogólnej, i tej bardziej prywatnej.

Ale od początku.
Jeśli ktoś z Was uważnie śledzi posty pojawiające się na blogu, na pewno dojrzał temat Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży. Co ma Łomża do Gdańska? - chciałoby się zapytać. Otóż całkiem sporo. Z Łomży bowiem spławiano szkutami zboże do Gdańska. Model takiej łodzi, pochodzącej z XVI wieku, można obejrzeć na ekspozycji w muzeum.

Model szkuty z XVI wieku

Historia Gdańska, leżącego - podobnie jak Łomża - na styku trzech kultur jest bardzo burzliwa. Wpływ na jego rozwój miało położenie na Żuławach, u ujścia Motławy do Wisły, nad Morzem Bałtyckim. Z jednej strony takie usytuowanie sprzyjało rozwojowi miasta, szczególnie handlu, z drugiej jednak znajdowało się na linii wpływów i zapędów ekspansyjnych książąt pomorskich, Królestwa Polskiego a później także Prus Królewskich. Dostęp do morza oznaczał możliwość handlu, a ten z kolei - był oczywistym źródłem dochodów, więc szansą na lepszy rozwój dla całego kraju. 

"Sołdek", statek-muzeum na nabrzeżu Motławy

Gdańsk wielokrotnie przechodził z rąk do rąk. Zacząć należy od tego, że od roku 997 miasto to wchodziło w skład ziem polskich. Tak było do roku 1227, kiedy przeszło w ręce książąt pomorskich, by już po niespełna 70 latach, w roku 1294 powrócić do Polski (de facto losy miasta w tym okresie są bardziej skomplikowane i motyw polski przewija się tam wielokrotnie). W 1308 roku nadbałtycki port przeszedł w ręce Zakonu Krzyżackiego, na blisko 150 lat (do 1454 r.). Do Królestwa Polskiego miasto wróciło dopiero w 1466 r. i pozostało aż do 1793 r. Przeprowadzony w roku 1793 II Rozbiór Polski wcielił Gdańsk do Królestwa Prus. Miasto pozostawało pod wpływami niemieckimi do 1945 r., z kilkoma przerwami: w latach 1807 - 1814 i 1920 - 1939, kiedy to Gdańsk uzyskał status Wolnego Miasta. Po II wojnie światowej miasto wróciło w granice Rzeczpospolitej Polskiej.

Dziś Gdańsk olśniewa zachowanymi zabytkami.

Ratusz (XIV-XV wiek)

Najpopularniejszą trasą zwiedzania Gdańska jest tzw. "Droga Królewska", ciągnąca się od Złotej Bramy do Bramy Zielonej (będącej bramą wodną, dawniej rezydencją królów polskich). Niemniej jest to tylko niewielki ułamek historycznych obiektów, które można zobaczyć w Gdańsku.

Kamienice, fragment "Drogi Królewskiej".

Fontanna Neptuna.
Po lewej: fragment Dworu Artusa (XIV w.),
obok: Nowy Dom Ławy (XV w.).
Czwarta z lewej: Złota Kamienica (XVII w.)

Wielka Zbrojownia (początek XVII w.)

Nabrzeże nad Motławą z charakterystycznym Żurawiem.

Żuraw (XIV-XV w.)

 Stare Miasto poprzecinane jest wąskimi, malowniczymi uliczkami.

Jedna z wielu gdańskich bram.

Brama Stągiewna (początek XVI w.)

To rzecz jasna tylko niewielki wycinek tego, co faktycznie można w Gdańsku zobaczyć.

Miasto to o wielowiekowej tradycji odegrało znaczącą rolę w historii Polski. To tu, do gdańskiego portu na wybrzeżu Westerplatte, 1 września 1939 r. wpłynął niemiecki pancernik SMS Schleswig-Holstein, rozpoczynając ostrzał polskich jednostek wojskowych.

To wydarzenie dało początek II wojnie światowej.

Jeśli chcecie zdobyć więcej wiadomości, zobaczyć pozostałe zabytki czy też popłynąć promem po Motławie, koniecznie przyjedźcie do Gdańska.